Perdana Menteri Malaysia ke-10, Datuk Seri Anwar Ibrahim, telah keluar dari pintu gerbang selepas pelantikannya untuk menangani peningkatan kos sara hidup.
Langkah ini patut dipuji. Peningkatan kos sara hidup telah memberi impak terbesar ke atas golongan miskin, khususnya kumpulan B40 dan seterusnya mereka dalam kategori M40.
Orang kaya, sebaliknya, sebenarnya mendapat manfaat daripada 'huru-hara' dan krisis ekonomi, seperti yang telah terbukti berkali-kali.
Oleh itu, pelantikan penting Perdana Menteri ialah Menteri Kewangan. Sudah terlalu lama, Menteri-menteri Kewangan kita menumpukan usaha untuk mewujudkan sistem dan landskap yang memberi manfaat kepada syarikat besar.
Ini telah dilakukan dengan mengorbankan kepentingan rakyat. Tanggapan yang ternyata salah ialah jika syarikat besar berjaya, semua rakyat Malaysia akan mendapat faedahnya.
Kita telah melihat bagaimana bentuk teori ekonomi "trickle-down" ini terbukti salah. Realitinya ialah syarikat kaya menjadi lebih besar dan lebih kaya dan kemudian menutup pintu di sekeliling mereka.
Jurang antara yang kaya dan miskin semakin melebar.
Kementerian Kewangan harus mengkaji dengan pantas sejauh mana jurang antara pekerja bergaji tertinggi dan bergaji rendah dalam syarikat besar telah melebar sejak 10, 20 dan 30 tahun lalu.
Saya boleh mengatakan dengan pasti dan yakin bahawa ia telah berlipat ganda. Apabila kita melihat pendapatan sedemikian, kita perlu melihat jumlah pampasan, yang akan merangkumi pelbagai jenis bonus, anugerah saham, faedah dan ganjaran.
Kementerian Kewangan harus mendedahkan penemuan-penemuan berkaitan kepada umum.
Menteri-menteri Kewangan yang berbeza selama ini telah memainkan agenda neoliberal dalam satu bentuk atau yang lain dan ia menjadi lebih buruk dari semasa ke semasa. Mereka telah menjadi boneka perniagaan besar.
Peranan Menteri Kewangan sepatutnya memastikan platform ekonomi diwujudkan di negara ini supaya semua orang dapat berkembang maju. Umumnya, keutamaan haruslah rakyat.
Ancaman pelabur asing menarik diri atau mendapati Malaysia tidak lagi menarik digunakan sebagai alasan mengapa dasar yang memberi kesan negatif kepada pekerja Malaysia dan golongan miskin telah dilaksanakan.
Sebagai contoh, gaji minimum berada pada tahap, dan mereka yang berpendapatan RM1,500 sebulan di bandar utama di negara ini hampir pasti akan hidup dalam kemiskinan relatif.
Namun, terdapat banyak perniagaan yang memperoleh keuntungan berjuta-juta hanya membayar pekerjanya gaji paras kemiskinan.
Perdana Menteri perlu memastikan bahawa Menteri Kewangan yang beliau bakal lantik bukanlah seorang yang akan mengutamakan perniagaan besar semata-mata, sebaliknya mempunyai kekuatan, keberanian dan kesungguhan untuk berusaha meningkatkan kesejahteraan ekonomi semua rakyat Malaysia. - Getaran, 28 November 2022
Penulis ialah Penasihat Buruh Antarabangsa, Persatuan Khidmat Nasihat Pencarum Perlindungan Sosial Malaysia (SPCAAM)
.jpg)
.jpeg)